Niet lang daarna werden we ons bewust van het feit dat we toch echt richting de intocht liepen. We kwamen namelijk 2 studenten tegen die stevig stappend met teenslippers en badjas, hun 4daagse wilden afsluiten. Ik hoop maar dat ze een paar reserve slippers bij hadden. Richting Grave hebben we een paar kilometers in de buurt gelopen, en ik moet zeggen, qua tempo was er niets op aan te merken.
Frank liep zowieso in een stevig tempo. Ik vermoed dat dat kwam omdat Els op de rustpost in Grave zat. Paul liep voor de verandering ook met ons mee. Dus was het voor mij even doorbijten, want ik ben nooit zo'n snelle wandelaar. Gelukkig wist Paul ervoor te zorgen dat ik zonder te stoppen bij de brug bij Grave terecht kwam. Vandaaruit was het nog maar een klein stukje naar de rustpost, die dit keer iets dichter bij het centrum van Grave zat.
De route richting Beers is voor mij vaak het zwaarste stuk van de 4e dag geweest. Dat leek het dit keer ook te worden, maar ik kreeg hulp uit onverwachtte hoek. Een Zweedse militair sprak me aan over mijn Geocaching Badge op mijn rugzak, en we raakten een paar kilometer aan de praat. We waren toen al een aardig eindje op weg, en het Lalala boekje van de brandweer Beuningen hielp mij het laatste stukje naar Beers. Daar zat Inge met Nienke op mij te wachten!
Eenmaal op de rustpost gekomen kwamen we Annie en Theo natuurlijk weer tegen, en Theo was dus ook erg verheugd om Nienke te zien.
Nadat we afscheid genomen hadden, werd het tijd om de klus te klaren. Het stuk naar Cuijk is nooit zo'n zware route, en we zaten dan ook al weer snel bij de pontonbrug. De route in Cuijk is nooit veel veranderd, maar de maaskade begint al aardig op de waalkade te lijken. Er stond een flink podium waar je recht op af liep.
Dat was leuk opgezet. De brug was dit keer goed schoongehouden van fietsen, tuinmeubilair, dus eindelijk kon ik weer eens op het niet-geribbelde gedeelte lopen. Heerlijk!
Nadat we de brug, en Mook achter ons gelaten hadden, waren we dan eindelijk op de rijksweg, op naar de st. Anna. In Malden nog een korte rust gehouden, waar Jos en Marianne ook op ons stonden te wachten, en we de eerste gladiolen in ontvangst konden nemen.
Zoals het weerbericht al aangaf, begon de lucht toch steeds meer te betrekken. Tegen de tijd dat we op de verzamelpost waren aangeland, brak de hemel open, en kwam de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig dus precies toen wij droog zaten. Annie en Theo waren helaas doorgewandeld.
Wij konden lekker droog weer verder, al hadden we tijdens de intocht nog wel één korte bui. Onderweg kwamen we de PWC stand van Frank zijn werk tegen, alwaar het eerste biertje ons tegemoet kwam.
We finishten op ons gemakkie om half 6.
Gehaald! De 13 is binnen! Het dan altijd wel weer jammer dat je er alleen zo'n lullig speldje voor krijgt. En dat gaat door tot de 25ste...
Enfin, met zijn allen het behalen van de streep gevierd op de wedren. Het was dit keer droog, iedereen voelde zich goed, dus het was een fijn feestje. Wel oppassen met het bier, na zo'n dagje wandelen telt ieder biertje voor 2. Na drie biertjes (inmiddels dus eigenlijk al 8) richting de camping gegaan, en ons buikje gevuld. Hierna toch weer in de regen de tent opgeruimd en ingeladen, waarmee het feest voor 2009 alweer ten einde was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten