4 daagse nijmegen 2008 dag 3

Altijd weer die rits om 2:45; wakker worden, melden in de ontbijtzaal! Ben benieuwd wat het vandaag de dag gaat worden. Rustig op gang gegaan, en toch wel weer een mooie start. Het lopen gaat wonderbaarlijk goed. Frank z'n darmen zijn niet in orde, dus op de eerste post gaat hij ondertussen even een Edet toiletje bezoeken. De eerste van vele, zo bleek later. Vrienden van mij blijken eerder terug van vakantie, dus ik kan de hele dag al uitkijken naar onze 50 lus door Ottersum. Nooit eerder had ik zin in een 50 lusje. De dijk naar Mook komt al gauw in zicht, en nog steeds loop ik erg lekker, zonder pijn, en de stemming zit er goed in. Zo goed als het met mij gaat, zo zwaar lijkt Frank het te hebben. Weer een Edetje bezocht op dit traject. Onderweg stond Giel nog druk plaatjes te draaien. Oog voor de wandelaars had ie echter niet. Gemiste kans...


Rustpost in Mook

Na mook start het traditionele zware traject naar de 50 lus. En eerlijk is eerlijk, ik was er zo doorheen! Bang als ik was voor mijn scheenbeenpezen, dipjes, niets van dat al! Zo slecht als het gisteren ging zo goed ging het vandaag. Gelukkig voor Frank, zo kon hij zich vandaag weer een beetje aan mij optrekken. Het lijkt er toch echt op, dat de buikgriep, die op het kamp heerst, ook bij hem heeft toegeslagen. Op de rustpost besluit ik 10 minuten eerder te vertrekken, en spreek met Frank een tijd af wanneer hij ook moet lopen.


Frank zit er doorheen

In Ottersum tref ik mijn vrienden, en na een minuut of 15 komt Frank ook binnengelopen. Afscheid genomen, en tesamen de lus van vandaag bedwongen. De route naar Bredeweg, via Grafwegen is zoals altijd redelijk saai, maar doordat we nogmaals stoppen voor een buikgriep-stopje heb ik ook weer 5 minuten pauze, en lukt het me ook om deze etappe zonder een mentale dip door te lopen. Vanaf Groesbeek heerlijk genoten van alle aandacht, broodjes, blikjes, mandarijnen en al wat allemaal werd aangeboden vanuit het publiek. Frank kon zich inmiddels optrekken aan het feit dat Els, zijn vriendin in Berg en Dal op de rustpost zat te wachten. Ondertussen meerdere malen de poncho aan-en-uit getrokken, inmiddels kan dat in een moeite zonder te stoppen. Nadat vooral Frank is opgeladen op de rustpost, lopen we het laatste stukje, waarbij het de laatste kilometers begint te hozen! Maar ach, mijn stemming kan niet meer stuk, het publiek blijft lachen onder de partytentjes, en om half 5 lopen we over de finish. Het fietsen naar de camping gaat soepeltjes, en wonderbaarlijker, het vocht in de enkel is weg! Wijze les dus nogmaals, nooit je veters zomaar aantrekken als ze de eerste 25km van de dag gewoon goed zaten!!! Uiteindelijk laat ik alleen nog een hakje intapen uit voorzorg. Een blaar zit er immers nog net niet.
Vandaag iets later gaan slapen, want voor de vrijdag moeten we er natuurlijk wel picobello uitzien. De medaille van vorig jaar netjes vastgemaakt met een touwtje, scoutinguniform klaarmaken, scheren, en om 9 uur lig ik dan eindelijk op m'n matje te ronken.