4 Daagse nijmegen 2011 epiloog

Na thuiskomst zijn er altijd 2 dingen belangrijk; allereerst een grondige inspectie van de voeten, nadat de tape verwijderd is, en direct daarna meteen lekker slapen.

















Het eerste was niet zo spannend, de tenen zagen er eigenlijk keurig uit, zo goed zijn mijn voeten jarenlang niet geweest direct na een 4daagse. Het slapen ging wat minder goed, om 3 uur begon Bart te huilen, en om 4:30 wilde Nienke plassen. Ik vond dat ik wat goed te maken had na afgelopen week, dus toch weer 2 keer uit bed. Maar zaterdag bleek dat ook mijn spieren weinig geleden hadden, ik heb wat in de tuin gewerkt en dat ging allemaal prima. Het enige dat ik merk is dat de spieren snel stijf zijn na lang zitten in één houding, en een vochtbobbeltje op mijn achillespees, dat overigens iedere 4daagse terugkomt en vrij snel weggaat.
Verder ben ik natuurlijk ook nog eens op de weegschaal gaan staan. Ik heb goed mijn best gedaan:
Voor 4daagse: 73,3kg, 13,3% vet 62,8% vochtgehalte
Na 4daagse: 72,9kg, 12,9% vet 63% vochtgehalte

Ik hoef niet zo nodig af te vallen, en dat is gelukkig ook niet gebeurd. Hadden die liters water, bouillon, en een half brood per dag toch zin.

Vandaag ook een fansite gaan maken voor de Boomzager, want wie A zegt moet ook B zeggen. Dat was op zaterdagavond dan ook goeddeels klaar, en de eerste inzendingen en reacties staan er inmiddels op.

Mijn schoenen zal ik nu toch echt moeten afschrijven, de zool is echt te ver door op de hak. (zoek de verschillen met een foto die ik eerder al postte.) Toch maar eens gaan zoeken naar een nieuw paar.

Ook dit jaar was het weer ontzettend snel voorbij gegaan. Ineens weer in de dagelijkse gang van zaken, is een abrupte overgang. Ik schreef er vorig jaar ook al over, maar nu ik twitter gebruik, zie ik dat het bij veel mensen speelt. Het 4daagse is een gevoel dat je deelt met alle wandelaars, maar na die 4 dagen is het ook meteen helemaal weg. Je valt in een soort after-4daagse gat. En ook dit jaar heb ik nog een paar keer aan mijn arm zitten frunniken, op de plaats waar het bandje zat. Ik begin er bijna aan te wennen zowaar...

Volgend jaar zien we wel weer waar het schip strand. Ik zou het heel bijzonder vinden om Dennis en Rob ook zover te krijgen, zodat we een keer met z'n 5en kunnen lopen. Met ons broederweekend zal ik dat eens voorstellen als activiteit voor 2012.
Verder ben ik erg benieuwd hoe Frank z'n revalidatie zal aflopen, zou hij zijn gouden plak in 2012 wel kunnen behalen? Ik hoop het van harte, hij heeft het verdiend.

De tijd zal het leren, voor nu is het weer even afkicken geblazen. Althans....de 80 van de langstraat wil ik toch misschien nog wel gaan lopen... (en dan wel op mijn oude stappers...)

4 Daagse nijmegen 2011 dag 4

De laatste dag alweer! Ook vannacht was het weer raak, ik moest er tot 2 keer uit omdat ik naar het toilet toe moest. Dan hoop je bij de tweede keer dat je eigenlijk toch al bijna uit bed moet, maar nee, het was half 1. Gelukkig was ik moe genoeg om meteen verder te kunnen slapen.
Uiteindelijk was het dan toch 2:45. De wekker meteen veranderd naar een andere wektijd, want dat was ik vorig jaar vergeten. Het was spannend of de kranten in mijn schoenen voldoende vocht geabsobeerd hadden. Dat was zo, ze waren kletsnat, en mijn schoenen voelden eigenlijk alleen klam.
Daarna de medaille van vorig jaar opspelden, wat op de laatste dag alleen toegestaan is, en 11 boterhammen smeren waarvan 1 opeten, een bak muesli wegwerken, een kop koffie en een beker melk, en de rugzak vullen met water en voedsel. En dan hop, voor het laatst dit jaar weer op de fiets naar de Wedren.

De eerste rust bereikten we weer vrij wakker, en een nieuwe dosis koffie zou ons daarmee moeten helpen op het volgende traject. Een berucht stukje is de route van Overasselt naar Grave, door de maisvelden. Saai en stil, en je ziet al op kilometers afstand waar je heen moet.






Fijn is het daarom, als je uiteindelijk de Maasbrug bereikt, zeker omdat vlak daarna onze rust zit.

Onderweg begon ook het gehalte aan Jan van Vulpen stickers toe te nemen, dus we besloten een promoteam te vormen. Dat gaf aardig wat reacties, dus we hebben ons kostelijk vermaakt de hele dag.

In Grave kwamen we er ook achter dat boomzager.nl nog vrij was, dus die hebben we al wandelend vastgelegd om er later een site op te plaatsen.

Van Grave naar Beers was zoals altijd een vervelend stuk, want het is een bekend stuk weg voor mij, en we lopen ook nog met een omweg. Maar met het vooruitzicht dat Inge en mijn moeder stonden te wachten in Beers, konden we ook dit stuk na een tijdje achter ons laten.

In Beers lekker genoten van alle aandacht, want Frank was ook naar deze rustpost gekomen om ons te voorzien van het nodige vocht en peptalk. Na deze rust liep mijn moeder met ons mee naar Nijmegen, en dat was te merken, ze had energie voor 10.


In cuijk was het druk, maar gelukkig bleef alles wel doorlopen, en zodoende waren we vlot bij de pontonbrug. Het aantal toeschouwers op de brug zelf was gelukkig wat minder, dus we konden vlot oversteken, om aan de overzijde weer een korte rust te nemen.

Zicht op Cuijk

Het laatste traject dan maar, door naar de via Gladiola! En onderweg natuurlijk hopen dat we de boomzager zouden zien, want we wilden met hem op de foto.

Eenmaal in Malden aangekomen bij onze laatste rust, werden we op het verkeerde been gezet, men zei dat we er voorbij gelopen waren.
We werden hier wel weer verrast door een ontvangstcomité, heerlijk om zo in de watten gelegd te worden. 








We wilden niet meer omdraaien voor de boomzager, dus groot was onze verbazing en vreugde dat hij voorbij Malden was gaan staan!

Uiteraard zijn we meteen op de foto gegaan, en we kregen nog wat stickers mee. Hij vond het leuk dat er een fansite gemaakt zou worden.

Bij de McDonalds kwam ook Paul zijn moeder tegen, die ook mee liep naar de Wedren. Zo liepen we dus onze intocht, onder begeleiding van onze beide moeders. Na een poosje bij de agent op de kruising St. Anna en Groenestraat. Altijd een gezellig feestje.

Tja, en daarna, de grote drukte Nijmegen in. Een grijns op je gezicht die er niet meer af te poetsen is. De pijn is verdwenen. De euforie is groot. Je voelt je onoverwinnelijk. Trots. Als een ware atleet neem je het applaus, gejuich en gladiolen van wildvreemden in ontvangst.





De finish was erg leuk met onze moeders in het kielzog. Daarom dit jaar wat meer foto's dan andere jaren.

Op de wedren konden we dan eindelijk ons eremetaal in ontvangst nemen, en toen was er bier. Het zat erop! Heerlijk genoten van het weer, want het was een prachtige intocht. Wie had ooit gedacht dat er uiteindelijk zo weinig regen zou vallen! De 15e is een feit.

Moeder van Paul speldt hem de gouden medaille op

Mijn allerlaatste scan

Het lullige "15" pinnetje

4 Daagse Nijmegen 2011 dag 3

Het opstaan was lastig. Slecht geslapen toch weer en dan is 2:45 vroeg. Heel vroeg. 2 keer eruit om naar het toilet te moeten is dan ook geen pretje.

Gelukkig gaat alles redelijk op routine en stonden we op tijd aan de start, waar we rond 4:20 weg konden. Onderweg gelukkig weinig last van het slaapgebrek gehad, dus dat viel gelukkig mee. De koffie verrichte wonderen wat dat betreft. Wel zijn de spieren bij het minste of gewenste pijnlijk, dus dat betekent goed warm houden bij de rust en gewoon een normale tred blijven houden.

De hele route heb ik met Paul samengelopen, zijn enkel was erg pijnlijk en zo moest zijn tempo naar beneden. Normaal is hij immers veel sneller. Nu betekende dit: koelen op iedere rustpost.
















Bij Malden hebben we om de ikea gelachen. Op een groot veld waren tientallen tenten neergezet met bedden erin, waar ook wandelaars in gingen liggen. Hele leuke actie.

Vanaf milsbeek liep Carlijn met ons mee, om wat ondersteuning te bieden. Dat was dan ook wel gezellig. De lus via Ottersum ging zowieso best snel omdat ik ook nog een tijdlang met Thom gebeld had, hij is immers altijd jarig tijdens de 4daagse. Wie weet dat ik hem zover krijg dat ie volgend jaar ook meeloopt. Bij de rustpost trouwens nog een Amerikaanse vrouw gezien die op "Teenschoenen" liep. Dat beviel haar heel goed, beter dan de gewone schoenen waar ze eerder op had gelopen.

De heuvels waren wat lastig voor mijn rechter kuit, waar regelmatig een kramp-achtiggevoel zat. Gelukkig trok het ook weer weg. Mijn linkervoet kampte verder met ander ongemak: ik voelde dat er een blaar zat. Ik trek echter liever nooit mijn schoenen uit onderweg als het niet echt nodig is, en zo voelde ik later de blaar ook openspringen. De pijn was toen wel weg, de koele regen doet wat dat betreft ook een hoop.

Tijdens de 7 heuvelen weg zagen we het al aankomen, buien. En niet zulke kleine ook.
En ja, ineens begon het te storten dus snel onder een luifel van een camper gedoken om onze poncho's te pakken. Helaas loopt het water met een dergelijke bui toch snel je schoenen binnen, dus toen we Berg en Dal binnenliepen, hadden we soppende schoenen.













Maar met de wetenschap dat we met een uur binnen waren, kon de regen ons niet zo met deren. Helemaal niet meer toen we de boomzager tegenkwamen. Een kerel die zo zijn best doet om te flyeren en op te vallen, (elke dag weer!) dat iedereen inmiddels weet wie Jan van Vulpen is en dat hij bomen zaagt én snoeit.

Enfin, de laatste loodjes wogen ook dit keer zwaar, maar om half 5 waren we uiteindelijk binnen. Een weergave van de route vandaag: http://runkeeper.com/user/mistraller/activity/44192772

De tent op ons terrein was gelukkig keurig droog en zo kon ik van een welverdiende douche en een bordje eten gaan genieten.

Mijn voeten hadden de wandeling erg goed doorstaan. Er zat wel een beetje bloed op de teen waar ik eerder een blaar voelde springen, maar dat bleek door de nagel van de teen ernaast veroorzaakt te zijn. Dat zag er dus pijnlijk uit, maar binnen 10 minuten was het alweer klaar.






Morgen alweer de laatste dag, gaat snel weer! Kijk nog één dagje voor updates op http://marcel.reinieren.net/p/4daagse.html

Tot morgen!

4 Daagse nijmegen 2011 dag 2

De dag begon goed met een snelle start om 5 over 4. prima dus, we waren dit keer op een goede plek aangesloten bij de rij. Het lopen ging me goed af, en al snel zaten we dus aan de koffie op onze eerste rust, met een dekentje om de beenspieren goed warm te houden.
















Vlak na de snelweg liepen we als vanouds de zendlocatie van Giel Beelen voorbij, die zoals gewoonlijk meer aandacht had voor zijn draaitafel dan voor de wandelaars. Omdat ik hem onderweg toch niet kon ontvangen, heb ik niet zoveel van de uitzending meegekregen.

Toen begon het; regen. Gelukkig alleen wat miezer. Alleen wel vervelend dat met weinig regen, ook weinig afkoeling ontstaat, en al gauw loop je met een saunapak. Na wijchen alleen de 50 lus op richting Niftrik, waar ik erachter kwam dat ik mijn koptelefoon niet bij had. Gelukkig bedacht ik me dat mijn telefoon natuurlijk ook een speaker heeft en dat wandelde prima. Ilse de Lange opgezet, en mezelf aardig wat met twitter zitten vermaken. De lus ging daardoor snel en zo liep ik wijchen alweer vlot binnen. Na wijchen weer een treffen met een karakteristiek persoon: Jan van Vulpen, Boomzager. Alle wandelaars kennen hem inmiddels. De eerste dag was het irritant, maar met zo'n enorme hoeveelheid bordjes voor zoiets als bomenzagen, is het toch wel weer lollig. Als hij er morgen weer is gaat ie op de foto.

In Beuningen stonden Inge Nienke en Bart mij op te wachten. Dat was super. Een beetje afstemmen om toch niet te lang aan de lijn te hoeven staan, want het blijft toch altijd inschatten of het een beetje opschiet. Aan het eind van Beuningen stonden ze dan, bij een speeltuin. Nienke had geen zin om high five's of snoepjes uit te delen, ze wilde alleen de speeltuin in. Toen ik dus aankwam, vroeg ze meteen of ik klaar met wandelen was, zodat ik mee kon spelen. Bart begon te lachen, dus die was ook heel blij. Fijn om weer eventjes "compleet" te zijn, maar ja nog ruim 2 dagen te gaan, dus na een tijdje toch weer verder gelopen.










Het eind na Beuningen, en dan vooral na weurt was pittig. Ik had moeite om wakker te blijven en het is altijd langer dan je denkt. Gelukkig was het aan de waalkade en erna gezellig en kon ik mij om 4uur afmelden. Score van vandaag, 1 blaar erbij, andere kleine teen. Valt reuze mee dus. Na een heerlijke douche en een goed bord eten nog even bij de ehbo langs en mijn welverdiende bedje in.
Tot morgen!

4 Daagse Nijmegen 2011 dag 1

De eerste dag. Na een wat late start (verkeerde rij gekozen denk ik) waren we dan om half 5 echt van start.


















De vriendin van Frank had een interview met omroep gelderland geregeld in lent dus al gauw waren we bezig met de tv ploeg waar frank voor de camera zijn verhaal over de slangenbeet mocht doen.

De link naar de video; vanaf 5:30






Enfin, een half uur later waren we weer op pad. Op het stuk richting Arnhem kreeg Frank helaas al heel snel veel last van de enkel dus is hij uitgevallen en ging ik alleen verder.
Gelukkig is er altijd wel iemand om een praatje te maken en ook het weer werkte mee. In Huissen kregen we onze eerste knip:

Afgezien van wat klein onbenullig ongemak (een pijntje hier en daar, dat na enige tijd weer wegtrok) verliep de verder dag voorspoedig.

Op de dijk naar kent de werkzaamheden voor de nieuwe brug mogen aanschouwen. Volgend jaar ziet het er dus heel anders uit hier!

Mijn accupack bewees in elk geval goede diensten en dus haalde ook mijn telefoon de eindstreep. De score van vandaag: een knipkaart voor dag 2 en een blaar op mijn kleine teen.

Hier zijn de statistieken te zien: http://runkeeper.com/user/mistraller/activity/56937852 Daarna lekker gedouched, teen laten verzorgen, en in de tent gekropen alwaar ik dit bericht schrijf. Tot morgen!
Hou ook dan mijn 4daagse page in de gaten op http://marcel.reinieren.net/p/4daagse.html

De laatste voorbereidingen

Zo, nog even een maandagje papadag. Terwijl Bart sliep, snel alle overige spullen bij elkaar gepakt, want de tent en mijn bed zijn al in gereedheid gebracht in Nijmegen.

Al met al nog een hele klus, maar ik denk dat ik alles wel heb. Het ligt in de auto, dus na het eten snel die kant op, en kijken of het dit keer lukt om om 20:00 in bed te liggen, en om 21:00 te slapen. Zal wel niet, zoals alle andere jaren.

Ik heb in elk geval eens iets gedaan wat ik nog niet eerder gedaan had; ik heb me gewogen, zodat ik een "voor" en "na" analyse heb.

Gewicht is nu 73,3 Kg, vetgehalte 13,8% en totaal besta ik voor 62,8% uit water.

Ben benieuwd hoe dat eruit ziet na de vierdaagse.

Mijn locatie en berichten onderweg: http://marcel.reinieren.net/p/4daagse.html

Tot morgen!

4daagse Nijmegen 2011

Nog enkele dagen, dan is het weer zover, de 4daagse gaat weer van start! Hier even een update over de voorbereidingen die ik heb getroffen.

• Training

Ook dit jaar is er weer weinig van trainen gekomen. Elke dag een rondje rond kantoor, af en toe een kleine wandeling met de kids. Veel was het niet, maar daar heb ik inmiddels ervaring mee. Veel tijd nemen, voldoende rusten en mezelf warm en droog houden, maakt een hoop goed.

De gelopen afstanden dit jaar zijn in elk geval lachwekkend: http://runkeeper.com/user/mistraller/activity/42316553

De verste afstand van 13 km was dan wel met flink wat kilo's op de rug dus die tellen extra. (Nienke weegt 12,5 kg en de rugzak + inhoud was ca. 6 kg)

• De voeten

Het begon allemaal met een blessure van vorig jaar; een blaar onder mijn grote teennagel. Die nagel is er in een jaar tijd helemaal vanaf gevallen en weer teruggegroeid.

(Deze foto is van maart dit jaar)

Dat heeft toch zeker driekwart jaar geduurd. Dat was vooral wachten.
Maar om mijn voeten in topconditie te krijgen moest er meer gebeuren. Een wratje is tot 2 maal toe aangestipt met vloeibare stikstof, en uiteindelijk verdwenen. Ook wat eeltplekjes zijn behandeld, dus ik kan met verse voeten van start.

• De techniek

Een ander onderdeel van de voorbereiding betrof de technische kant. Nu ik een smartphone heb, wilde ik daar ook eens goed gebruik van gaan maken. GPS tracking, Twitteren, beetje bellen wellicht, het hoort er tegenwoordig allemaal bij. Het vreet alleen stroom. Daarom heb ik het volgende artikel gekocht:

http://www.dealextreme.com/p/9600mah-rechargeable-portable-emergency-power-with-phone-adapters-53689

Met deze 9000mAh accu kan ik mijn toestel 4x volledig opladen. Ik heb zelfs nog een reserve accu geleend van een collega, mocht ik de accu niet opgeladen krijgen in de nacht.

Ook een siliconen hoesje voor als ik hem laat vallen, alsmede een regenhoesje hoort bij de digitale inventaris.

Zodoende kan je volgende week mijn vorderingen zien en lezen op deze site en mijn speciale follow pagina: http://marcel.reinieren.net/p/4daagse.html

• De regen

Hiervoor kon ik niet zoveel voorbereidingen bedenken. Het meeste heb ik altijd al bij, het zal hooguit wat extra kleding worden, een zeiltje om de tent bij onverhoopte lekkage droog te houden. En verder natuurlijk extra kranten om in de schoenen te proppen zodat ze drogen. Verder zal het toch hopen worden dat de voorspellingen minder ongunstig zijn. Regen op de wandeldagen zelf vind ik niet eens zo heel erg, maar de intocht met regen, dat is meestal niet zo leuk.

• De schoenen

Ik was van plan nieuwe te kopen, maar dat kwam er maar niet van. Uiteindelijk besloten dat ze nog maar een jaartje mee moeten kunnen.



Nienke heeft ze in elk geval samen met mijn sokken geprobeerd, en goedgekeurd.

• We gaan er weer voor!

 Ik zie het zonnig in, de weersverwachting is niet best, maar 25 graden met volle zon is ook niet alles. We wachten maar af en ik doe m'n best.
Het wordt echter vooral spannend of mijn wandelmaatje Frank het gaat halen. Hij is in augustus vorig jaar levensgevaarlijk gebeten door een gifslang in Costa Rica. Diverse operaties verder was zijn been gered, en is hij aan het revalideren geslagen. Het is natuurlijk de vraag of dat allemaal voldoende is, want er is veel huid en spierweefsel verloren gegaan door de vernietigende effecten van een dergelijke beet. Herstel bleek niet zo simpel als een tegengifje.

Ik hoop in elk geval dat we het samen zullen halen. Ik mijn 15tje, Frank zijn eerste gouden kruis! (10x)

Gouden kruis voor Frank

Het lullige speldje dat op me ligt te wachten

Je kan met mij in contact komen via mail, het contact formulier op deze site, of via twitter @mistraller.


Mijn locatie en berichten/foto's onderweg zijn te zien op de speciale pagina: http://marcel.reinieren.net/p/4daagse.html


Mocht ik er voldoende fut voor hebben, zal ik proberen om dagelijks een verslagje te plaatsen op deze website.