Winterklusjes

Met de prachtige sneeuw, en de vorst komen ook allerlei activiteiten in mij opborrelen. Naast het schoonmaken van de zonnepanelen Het ontdooien van de vriezer is ideaal tijdens een vorstperiode, want de inhoud van de vriezer kan zo in de tuin gezet worden.

De regenton zat nog vol...en dat met -12 graden vorst! Snel de pomp erin gehangen om de rest van het water weg te pompen. Zou jammer zijn dat ie kapot vriest. Naderhand zag het er zo uit:

 Ook de vogeltjes zijn we niet vergeten.

Een tevreden werknemer werkt bij Sogeti

Sogeti, mijn werkgever, deed dit jaar voor het eerst mee aan een onderzoek van het zakenblad Incompany onder een kleine 6500 werknemers van 135 Nederlandse organisaties. Hieruit bleek dat de medewerkers van Sogeti hun werkgever het hoogste waarderen op het gebied van functie, arbeidsvoorwaarden, carrièreperspectief en bedrijfscultuur.

Als medewerker vond ik het vooral bijzonder in 2009 dat onze CEO zijn woorden in daden wist om te zetten; "Geen ontslagrondes bij Sogeti!"


Het blijft dan toch weer leuk om te zien dat we dit gevoel delen, en dat dat blijkbaar bij andere bedrijven toch een stukje minder blijkt te zijn.

Computable

Nu.nl

Een nasje

Een tijdlang dacht ik dat ik het niet nodig had. Een Nas. Voor de niet - techneuten onder ons; een harde schijf in het netwerk.
Nu had ik al jaren een schijf aan het net hangen, maar mijn Asus wl500g Deluxe, die het delen van die schijf mogelijk maakt, is niet zo snel. Het apparaat is snel genoeg voor internet toegang, maar wil je hem als echte fileserver benaderen, dan is het soms lang wachten. Helemaal als het apparaatje ingezet werd als download machientje. De Asus functioneert ook als logger server, die keurig statistiekjes maakt van onze zonnepaneeltjes, plaatjes van de webcam knipt en opslaat. En dat moet toch allemaal wel blijven functioneren.

Nu zat ik vandaag eens een stukje te lezen over de mogelijkheden van de NAS apparaten van tegenwoordig. Omdat hier een zelfde architectuur onder de motorkap schuilgaat, blijken deze apparaten hetzelfde (en meer!) te kunnen als mijn Asus router (die overigens nooit als router heeft gefunctioneerd). Met een processor van 1,2Ghz is echter veel meer mogelijk, zoals streaming video over het netwerk, downloaden zonder PC, etc.

Een ander voordeel dat ik zeker zal gebruiken, is de mogelijkheid om continu backups te maken van de diverse computers, de NAS staat toch aan. Daarnaast wordt dan de NAS zelf uiteraard ook weer gebackupped op een losse USB harddisk, wat prachtig te automatiseren is.

Mijn oog is gevallen op de QNAP TS-119. Een mooi vormgegeven apparaatje, verbruikt 5 tot 13 Watt. Daar komt dan waarschijnlijk een WD green disk van 1,5 TB in. Dan ben ik in elk geval weer eventjes klaar voor de toekomst!

De winter in zicht

De winter is weer in zicht. Feest voor de energiemaatschappij! De straalkachels gaan weer aan, de lampen branden in overvloed, mensen blijven lekker binnen. Zelfs mijn zonnepanelen hebben er geen zin meer in. Reden voor een feestje in energieland!

Eindelijk samen

Het heeft maanden geduurd, maar eindelijk is het zover. Noekie en Chica, onze konijnen, leven in vrede samen in één hok. Lange tijd dacht ik dat het er niet meer van zou komen. Als ik ze samenliet werd Chica (het vrouwtje) opgejaagd, en renden ze knorrend door de kooi en ren. De een mocht van de ander niet eten en probeerde ze dat toch, dan kon ze een knauw verwachten.

De kou heeft Noekie op andere gedachten gebracht denk ik. Het leek hem wel zo verstandig om toch wat liever te zijn voor Chica, zodat hij er ook eens lekker warmpjes tegenaan kan kruipen. Dat ging al een weekje goed, dus vandaag heb ik het hek er tussenuit gehaald. Ze zitten rustig met z'n tweetjes van 1 broccolistronk te knabbelen, en graven gezellig samen een tunnel. Hopen dat het zo blijft, want ik heb geen zin om dat hek terug te moeten plaatsen in de lente...

Pareidolia

Heb jij dat nou ook? Waar je ook kijkt, overal lijken gezichtjes je aan te kijken. De neus van een auto, een stopcontact, allerhande voorwerpen waar een gezicht in schuil blijkt te gaan.

Dit fenomeen wordt Pareidolia genoemd. "Pareidolie of pareidolia is een psychologisch verschijnsel, een vorm van illusie waarbij iemand een zodanige interpretatie van onduidelijke of willekeurige waarnemingen heeft, dat hij hierin herkenbare dingen meent waar te nemen. De naam is afkomstig van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld)."

Gelukkig blijkt het menselijk. Het bijgevoegde filmpje was dan ook een feest der herkenning.

Carlijn - The confession

Carlijn liep in 2009 een dagje mee tijdens de Nijmeegse vierdaagse. Onderweg werd ze zo enthousiast dat ze de volgende toespeling maakte.





De toeschouwers hadden het ook al snel door, getuige dit spandoek...



Dus carlijn...nog eventjes geduld en je mag je weer inschrijven!

Groene vingers

Dit jaar een wisselend succes op tuin- en plantgebied. Onze courgetteplanten hebben welgeteld 1 goede courgette opgeleverd. Waar het aan lag, weet ik niet, de plant groeide goed, en vorig jaar hadden we er misschien wel 20.
Ook de passiebloem die we opnieuw hadden buitengezet met wat stekjes van vorig jaar, groeiden matig. Op 1 plek ging de plant dood, een andere plant groeide wel goed, maar gaf geen bloemen. Gelukkig is niet alles kapot, en misschien overleven ze dit keer de winter.
Dit jaar hadden we ook minipaprika- en tomatenplanten. Op tijd opgekweekt, en ze staan al weer een hele zomer buiten. De paprika's kunnen binnenkort geoogst, voor minipaprika's zijn ze best aardig. De tomatenplanten hebben echter nog niet door dat de herst eraan komt. Sinds een week hangen er pas een paar hele kleintjes aan. Ik geloof nooit dat we die nog gaan eten.

Maar het grootste succes dit jaar was dan toch de Dionaea muscipula, oftewel venus vliegenvanger. De 2 planten hebben zoveel vliegen gegeten, dat ze hun potje uitgroeiden. Onlangs heb ik ze maar weer eens gesplitst, en toen had ik ineens weer 10 planten! Ik ben benieuwd of ze het allemaal gaan redden, want zoveel vliegen zijn er niet meer, en zoveel geduld heb ik ook niet. Het is in elk geval een leuk gezicht.



Interesse in een plantje? Laat het me weten!

Mijn SNS bank

Zoals velen wel weten, ben ik al een tijdje werkzaam voor de SNS bank als internet beheerder. Vandaag kwamen wij via via dit filmpje tegen, dat door collega's van de afdeling Internet Verkoop is gemaakt. Of het nu echt per ongeluk is gelekt, of stiekum toch een zogenaamde viral, dat weet ik niet, en laat ik in het midden.

Leuk vind ik hem wel, het is weer eens wat anders dan, "SNS, zo kan het ook" *voeg zelf limburgs accent toe*

Snel en makkelijk je vierdaagse kruis behalen?

Wat dom dat ik daar niet aan gedacht heb! Op marktplaats is alles te koop, zeker in deze crisis.

Al die pijn en moeite die ik heb doorstaan...ik had beter op marktplaats kunnen kijken, daar worden de medailles zo aangeboden. Dan heb je toch wel echt dringend geld nodig. Maar blijkbaar zijn ze gewild, het hoogste bod is al 20 euro.

http://link.marktplaats.nl/268267396

4 Daagse Nijmegen 2009 - Eindbalans

Na gedouched te hebben, en de tape voorzichtig verwijderd te hebben, blijkt na een inspectie de "schade" alleszins mee te vallen. De kleine teentjes hebben het dit jaar iets zwaarder gehad, en hebben flink wat blaren. Maar verder zit er alleen op beide hielen een kleintje, waar ik weinig last van heb gehad. Ook tref ik er op mijn grote teen nog een aan, waar ik niet echt iets van kan herinneren.

Het enige waar ik volgend jaar rekening mee moet houden, is dat ik hypoallergene tape moet laten plakken. Ik blijk allergisch te zijn voor de lijm in de leukoplast, en het jeukt nu behoorlijk...

Her en der zit verder wel wat vocht in de voet, maar het geeft nergens een drukkend gevoel, dus wat betreft blessures en 4daagse kwetsuren mag het wat mij betreft ieder jaar zoals deze keer gaan. Nu nog zorgen dat ik met voldoende slaap de tocht inga, en ik loop echt alle dagen met plezier!

Uiteraard is dat makkelijker gezegd als gedaan, het kost altijd moeite. Het vroege opstaan, en met stramme ledematen toch weer een hele dag lopen, iedere dag wordt het ietsje zwaarder. Maar de drang om het te halen wordt elke dag sterker, en dat is de drijfveer waar ik het steeds op haal. Het grappige is dat je het vrijdagavond al voelt, dat je meer rust hebt genomen. Nog voor het slapengaan is de soepelheid, die de hele week minder werd, alweer aan het terugkomen. Een hele geruststelling. Dat gaat helemaal goedkomen in 2010!

Dag 4 - 4 Daagse Nijmegen 2009

Het wakker worden onder de bomen is altijd spannend, regent het nu wel of niet? De bomen blijven altijd nog lang nadruppelen. Gelukkig was het toch weer droog. Na een lekker ontbijtje met een eitje(!) de medailles opgespeld, want dat mag op de vrijdag. We waren weer iets later aan de start, maar toch weer lekker snel op pad. De route was, zoals bekend, weinig boeiend, tot we Nijmegen weer uitliepen.


Eerste rustpost, nog net in Nijmegen.

Niet lang daarna werden we ons bewust van het feit dat we toch echt richting de intocht liepen. We kwamen namelijk 2 studenten tegen die stevig stappend met teenslippers en badjas, hun 4daagse wilden afsluiten. Ik hoop maar dat ze een paar reserve slippers bij hadden. Richting Grave hebben we een paar kilometers in de buurt gelopen, en ik moet zeggen, qua tempo was er niets op aan te merken.


Frank liep zowieso in een stevig tempo. Ik vermoed dat dat kwam omdat Els op de rustpost in Grave zat. Paul liep voor de verandering ook met ons mee. Dus was het voor mij even doorbijten, want ik ben nooit zo'n snelle wandelaar. Gelukkig wist Paul ervoor te zorgen dat ik zonder te stoppen bij de brug bij Grave terecht kwam. Vandaaruit was het nog maar een klein stukje naar de rustpost, die dit keer iets dichter bij het centrum van Grave zat.


Brug bij Grave

De route richting Beers is voor mij vaak het zwaarste stuk van de 4e dag geweest. Dat leek het dit keer ook te worden, maar ik kreeg hulp uit onverwachtte hoek. Een Zweedse militair sprak me aan over mijn Geocaching Badge op mijn rugzak, en we raakten een paar kilometer aan de praat. We waren toen al een aardig eindje op weg, en het Lalala boekje van de brandweer Beuningen hielp mij het laatste stukje naar Beers. Daar zat Inge met Nienke op mij te wachten!

Eenmaal op de rustpost gekomen kwamen we Annie en Theo natuurlijk weer tegen, en Theo was dus ook erg verheugd om Nienke te zien.


Nadat we afscheid genomen hadden, werd het tijd om de klus te klaren. Het stuk naar Cuijk is nooit zo'n zware route, en we zaten dan ook al weer snel bij de pontonbrug. De route in Cuijk is nooit veel veranderd, maar de maaskade begint al aardig op de waalkade te lijken. Er stond een flink podium waar je recht op af liep.


Dat was leuk opgezet. De brug was dit keer goed schoongehouden van fietsen, tuinmeubilair, dus eindelijk kon ik weer eens op het niet-geribbelde gedeelte lopen. Heerlijk!

Nadat we de brug, en Mook achter ons gelaten hadden, waren we dan eindelijk op de rijksweg, op naar de st. Anna. In Malden nog een korte rust gehouden, waar Jos en Marianne ook op ons stonden te wachten, en we de eerste gladiolen in ontvangst konden nemen.

Zoals het weerbericht al aangaf, begon de lucht toch steeds meer te betrekken. Tegen de tijd dat we op de verzamelpost waren aangeland, brak de hemel open, en kwam de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig dus precies toen wij droog zaten. Annie en Theo waren helaas doorgewandeld.


Wij konden lekker droog weer verder, al hadden we tijdens de intocht nog wel één korte bui. Onderweg kwamen we de PWC stand van Frank zijn werk tegen, alwaar het eerste biertje ons tegemoet kwam.

We finishten op ons gemakkie om half 6.

Gehaald! De 13 is binnen! Het dan altijd wel weer jammer dat je er alleen zo'n lullig speldje voor krijgt. En dat gaat door tot de 25ste...




Enfin, met zijn allen het behalen van de streep gevierd op de wedren. Het was dit keer droog, iedereen voelde zich goed, dus het was een fijn feestje. Wel oppassen met het bier, na zo'n dagje wandelen telt ieder biertje voor 2. Na drie biertjes (inmiddels dus eigenlijk al 8) richting de camping gegaan, en ons buikje gevuld. Hierna toch weer in de regen de tent opgeruimd en ingeladen, waarmee het feest voor 2009 alweer ten einde was.

Dag 3 - 4Daagse Nijmegen 2009

Het was vannacht warm. Redelijk liggen woelen, maar verder lekker geslapen. Nadat we ons ontbijtje naar binnen gepropt hadden, en een enorm lunchpakket hadden ingeladen, konden we op pad. Deze keer iets later als normaal, maar we kwamen aan bij de start om 4:10 en 5 minuten later zaten we al op de route. Dat viel dus reuze mee. Het ging vandaag erg lekker. De temperatuur was beter, de stemming zat er goed in, en geen slaap te bekennen. Nu was het overigens wel zo dat we een "zwartloper" bij ons hadden. Carlijn liep een dagje mee, en die was helemaal fris en fruitig. En dan laat je je natuurlijk niet kennen :)

Onderweg natuurlijk Giel Beelen nog tegengekomen, diep weggekropen achter zijn muziek spullen.



De lus via Ottersum was saai, maar bovenal erg nat. Het begon hier flink te regenen. Gelukkig bewees hier mijn poncho en regenbroek goede diensten, al begon het na een poosje door lekkage en zweet toch wel klam te worden. Maar dat mocht de pret niet drukken. We baalden er vooral van dat we ons liedboekje niet tevoorschijn konden halen, en dus op een beperkt aantal liedjes waren aangewezen. Gelukkig kwam ook aan deze lus een eind, en eenmaal aangekomen in Groesbeek begon zelfs de zon te schijnen. Zodoende alle regenkleding snel weggestopt, en gelukkig bleef het ook droog. Mijn telefoon vond het overigens wat minder, maar inmiddels lijkt ie wel weer hersteld.


Stukje 7 heuvelenweg.

De finish kwam hierna spoedig in zicht, we waren om 4 uur binnen. Terugfietsend richting het kampterrein kwamen we nog veel lopers tegen, de route liep namelijk langs ons terrein. Het was overigens jaren geleden dat ik dat hem meegemaakt, meestal waren we de derde dag pas laat (16:45 of zo) binnen, omdat het met mij of een van de medewandelaars wat minder ging. Van de Cornelis Lely groep is Pascal vandaag helaas uitgevallen in Milsbeek. Hij had veel pijn in zijn scheenbeen.

Op het terrein aangekomen, na een welkome douche de voeten geinspecteerd. De tape op mijn rechtervoet heeft het zwaar gehad met de regen en de natte voet, maar dat was eigenlijk alles wat er te melden valt. Toen het zaakje weer ingepakt was, kon ik weer gaan. Inmiddels staan de schoenen te drogen met wat kranten erin, en mijn spullen liggen alweer klaar.

Klaar voor de intocht. Klaar om er weer een einde aan te maken voor 2009. Het blijft ongelofelijk hoe snel zo'n week voorbij kan gaan. Ik zou bijna zeggen, duurde het maar langer. Maar daar zijn mijn voeten het niet mee eens.

Daarom ga ik dus maar weer snel slapen, want eigenlijk is het alweer veel te laat.

Dag 2 - 4Daagse Nijmegen 2009

Zo, het zit er weer op. Het wakker worden is niet echt gelukt vandaag, rond 12 uur liep ik nog te sufkoppen. Dat was vandaag tevens mijn grootste vijand, op deze, voor mij, saaie dag. Ik heb toch de hele dag op mijn nieuwe inlegzooltjes gelopen. Met succes, want de knieën en enkels functioneren nog steeds probleemloos.

Het weer was wel weer drukkend warm en benauwd, zij het ietsje minder dan gisteren. We hebben een heel klein spatje regen gehad, rond 6 uur, maar dat was het verder eigenlijk wel.

Onderweg kwamen we ook Annie en Theo weer tegen, die heerlijk aan het wandelen waren. Dat ging duidelijk soepeler als bij mij. Al kan ik dat natuurlijk op de 50km gooien... :) We liepen in elk geval gezamenlijk binnen, en dat was heel gezellig.



Een leuke verrassing was de route in Beuningen, die dit jaar iets korter was. Hierdoor konden we een voor ons nette tijd neerzetten voor de 2e dag. Om 4 uur waren we binnen.

Inmiddels blijkt ook wel dat de volgsite niet zo nauwkeurig is, de gemeldde finishtijd daar is 3 uur, en dat klopt natuurlijk niet. Maar ach, dat nemen we voor lief.

Eenmaal op de camping de "schade" aanschouwd aan de voeten. De blaren op de kleine teentjes zijn weer volgelopen, en op mijn beide hielen had ik 2 kleintjes. Al met al een hele nette score, het is al eens erger geweest. Na het douchen werden deze snel vakkundig behandeld.

Vandaag kwam Inge met Nienke op visite, dus dat was erg goed voor het gemoed. Ik begin haar toch al wel erg te missen. Gelukkig was dat wederzijds.

Ook heb ik nu mijn eigen kussen weer terug, en hoef ik geen handdoeken meer te lenen. Ook prettig.

Morgen de 7 heuvelen. Een mooie route, die, als je geen fysiek ongemak hebt eigenlijk gewoon een leuke gezellige route is. Ik ga hem dan ook met vertrouwen tegemoet.

Een leuk feitje is dat ik morgen weer een oude traditie mag vieren. Sinds jaar en dag vieren we een "appelkoeken feestje" als een rond aantal 4daagse kilometers bereikt wordt. (Alle gelopen 4daagse kilometers opgeteld).

Morgen aan het einde van de dag bereik ik de 2500ste 4daagse kilometer! Reden voor een rondje dus. (Appelkoeken is alleen gebruikelijk als dit feit zich onderweg voordoet.)

Ik ga nu snel slapen, eens zien of ik morgen wat beter wakker kan blijven. En wellicht onderweg nog eens een berichtje plaatsen of zo...

Welterusten.

Heerlijk geslapen.

Lekker geslapen vannacht. We staan nu wakker te worden aan de start, en dan mogen we, op weg naar Wijchen.

Dag 1 - 4Daagse Nijmegen 2009

Vannacht is er van slapen niet meer zoveel gekomen. Tegen de tijd dat het echt stil was, en ik bijna in slaap viel, ging de wekker alweer. Om 2:45 dus. Het ontbijt was uiteraard weer een kwestie van "Tegen heug en meug", maar de koffie was lekker. Na een lunchpakketje te hebben samengesteld, kon ik dus weldra richting de start. Het was er gezellig druk, maar om 4:10 konden we al starten. Tegen de tijd dat het licht begon te worden, kwam onze eerste rustpost alweer in zicht, dus het ging best goed.

Rond kwart over 7 kreeg ik te horen dat er nog een of ander bevestigingsbericht verstuurd moest worden voor de "volgservice" (http://www.de4daagselive.nl/50a547), en daarna werkte alles naar behoren. Gevolg was wel dat ik volgens die site om 7:22 gestart was, en met een slordige 7km/h gelopen zou hebben.

Een kleine tegenslag hadden we in Huissen. De organisatie had het plan opgevat om de barcodekaarten te scannen ipv de knipjes te zetten. Gevolg was een enorme file, en gefrustreerde wandelaars.

Je zou toch verwachten dat de 4daagse organisatie inmiddels een aardige inschatting kan maken over de benodigde capaciteit. Gelukkig leerden ze snel, bij de volgende controles werd er gewoon geknipt.

De dag verliep verder erg broeierig, warm en zonnig. Geen prettig wandelweer dus. Gelukkig waren we al een heel eind toen het echt onaangenaam begon te worden.



Lichamelijk gaat het goed, mijn nieuwe podotherapeutische inlegzooltjes hebben ervoor gezorgd dat ik geen enkele spier/band/knieklacht heb. Een nadeel is wel dat door de gewijzigde stand van mijn voeten, enkele fikse blaren op mijn kleine teentjes zijn ontstaan. Inmiddels zijn die keurig behandeld en ingetaped, dus ik ga met goede moed dag 2 tegemoet. Helaas is het weer wederom niet om naar huis te schrijven, dus we gaan er maar het beste van maken.

Tot morgen!

Ik kan niet slapen...

De eerste nacht is er één van wakker liggen. Ik lig net in mijn tentje, en
ik voel nu al dat ik even iets anders moet doen. Met de techniek van
tegenwoordig kan ik zelfs vanuit mijn tent een berichtje posten.

Het begint alweer goed dit jaar, ik ben in elk geval mijn handdoeken en
m'n eigen kussen vergeten. Dat kussen kan ik wel missen, maar die
handdoeken....dat wordt morgen toch even stinkend de Hema binnensneaken
aan het einde van dag 1. Want om met een theedoek of T-shirt af te
drogen...nou nee.

Iedereen op het terrein klinkt in elk geval lekker zenuwachtig, en er zijn
toch weel 40km lopers die geen idee hebben wat 50km inhoudt. Toen ik
zojuist mijn wektijd van 2:45 doorgaf, vielen er achter mij een paar
monden open van verbazing.

Als ik zo eens naar de klok kijk, dan lijkt het me toch een goed moment om
af te sluiten, en te zorgen dat ik toch de slaap te pakken ga krijgen.

En dan zien we morgen wel...of zal ik maar "straks" zeggen...?

Mijn 4daagse helden!

Het uitlopen van de 4daagse is voor mij elk jaar een hele uitdaging, gelukkig komt het ieder jaar goed. Een groot deel van dit succes is echter te danken aan de vrijwilligers van het scouting 4 daagsekamp. Ik wordt 's nachts keurig uit mijn bedje gehaald, het eten is verzorgd, er zijn rustposten onderweg, de EHBO is paraat, kortom, alleen het lopen hoef ik zelf te doen die week. Daarom vond ik dat het team eens een keer in het zonnetje gezet mocht worden, en heb ik ze voorgedragen als helden van de 4daagse.

Zie www.4daagsehelden.nl

Foto's bruiloft

Het heeft wat voeten in de aarde gehad, bijna 3 jaar ben ik er mee bezig geweest...maar eindelijk is het dan zover! Er staan foto's van onze bruiloft online! Neem snel een kijkje op mijn hyves pagina.

En nu de DVD nog even afwerken...

Een nieuwe look!

Op het eerste gezicht is er weinig veranderd, maar dat is slechts schijn. De hele opzet van de site is vernieuwd en verbeterd, waardoor er een hoop nieuwe mogelijkheden voor mij zijn bijgekomen. De google advertenties (die ik er zelf op heb geplaatst omdat het geld oplevert) staan nu netjes in een eigen balk, en de rechter balk bevat wat mooiere functies.

De volgende stap is om een hele nieuwe layout erop te gaan zetten. Die heb ik nog niet gevonden, dus de basis blijft nog even hetzelfde. Zodra ik wat leukers tegenkom, dan kan het zomaar zijn dat alles er nieuw uitziet hier.

Als er dingen niet werken hoor ik het graag! Laat een berichtje achter of stuur mij een email.

4 Daagse 2009

Nog 3 weken en dan is het weer zover! De 4 daagse van 2009 gaat van start! De training bestond dit jaar uit stukjes van ca 20km. Langer lopen vond ik niet zo gezellig voor Nienke, want die lag meestal in de kinderwagen. Maar andere jaren gaf dat ook niet echt problemen, dus als alles een beetje meezit, kan ik dit jaar voor de 13e keer het vierdaagse kruis gaan opspelden!

Ook dit jaar zal ik proberen om dagelijks een berichtje op mijn blog te plaatsen. Verder heb ik me dit jaar ingeschreven voor de volg-service!

Je kan via deze webpagina zien waar ik ben tijdens de tocht. Hou deze dus in de gaten!

http://www.de4daagselive.nl/50A547

4 Generaties Reinieren

(Klik voor groot)

En nog een fijne verjaardag... :(

Leuk! Jarig! Alleen jammer dat de dag zo moest aflopen...



Ik had vandaag een bijeenkomst van het werk, en na afloop trof ik een flinke deuk in mijn auto aan... :(
Zo is mijn verjaardag nog niet eerder geëindigd. Maar gelukkig had de veroorzaker een briefje onder de ruitenwisser achtergelaten. Ik kon daarom ook niet echt boos worden, hij bood zijn oprechte excuses aan, en we hopen maar dat het snel gefixed wordt.
Wat dat betreft is het dan weer het bewijs dat er nog wel fatsoenlijke mensen bestaan.

Poekie is dood

Vandaag, omstreeks 19:00 is Poekie, onze dwergpagegaai overleden.

Hij is 15 jaar geworden.

Toch maar niet...

Nog even een update mbt het vorige bericht; na 2 weken was het toch weer mis, Chica werd weer helemaal kaalgeplukt en bereden door Noekie. Gelukkig had ik het hek nog laten staan, en zijn ze nu weer gescheiden. Ik heb het nog een paar keer opnieuw geprobeerd, maar volgens mij wordt dit geen stelletje. Jammer.

Noekie en Chica herenigd

Afgelopen weekend de konijnen weer samengezet. De eerste nacht was weer heibel, maar de dagen erna hebben we geen nieuwe plukken haar meer kunnen vinden. Ze dulden elkaar nu best goed. We laten het hek er nog eventjes instaan voor de zekerheid, maar het lijkt er echt op dat ze nu definitief samen kunnen zijn!

(Bijna) Gratis douchen!

Eindelijk. De eerste week echte zon! Voor ons was het dan altijd al dubbel feest, want naast het lekkere weer, hebben we dan lekker veel elektriciteit van onze zonnepaneeltjes. Daar is nu warm water bij gekomen! Iedere dag stond er deze week een vaatje heet water van zo'n 70 graden voor ons klaar, gratis en voor niets opgestookt door de zon. En dan is het nog maar net lente.
Laat de zomer maar komen in elk geval, wij zijn er klaar voor!

Wil je meer weten over onze solar projecten, kijk dan eens op onze website http://solar.reinieren.net

Brand!

Vannacht sliepen we eigenlijk net goed en wel, toen we wat sirenes hoorden. Die kwamen toch wel heel dichtbij, en toen er een hoop herrie op straat was van compressoren, gerammel van een putdeksel dat we toch maar eens door het raam keken. Braaaaand!



Ongeveer 100 meter verderop in de straat stond de zolder van een huis in lichterlaaie. De brandweer was met flink wat materieel uitgerukt, want er zitten nogal wat appartementen in dat complex. Ik ben toch eens wezen kijken, met enige schaamte, want je bent toch een ramptourist. Het was me al snel duidelijk dat het hele huis verloren was.

Terwijl ik daar stond liepen de rillingen me over de rug. Ik ken de bewoners niet echt, maar het lijkt me, na het overlijden van dierbaren, een van de ergste gebeurtenissen die je kan overkomen. Alles weg. Er bleek naderhand niemand thuis te zijn geweest, wellicht de reden ook dat het zo ver heeft kunnen komen. Je vraagt je dan ook wel af hoe het kan ontstaan.

Het toeval wil dat ik een paar weken geleden een nieuwe brandblusser had gekocht, in een opwelling. Een grote blusser van 6kg leek me toch iets prettiger dan zo'n klein prul van een kilo. Nooit gedacht dat ik een woningbrand ineens van zo dichtbij zou meemaken. Ik heb vandaag meteen onze 3 brandmelders nog eens gecontroleerd.

De 2e kilo

Nienke is weer een kilo zwaarder geworden. Ze weegt nu ruim 4 kilo. En ze lacht af en toe! Volgens mij doen we het dus wel goed :)

Hoe draag je een baby

Vandaag eens een nieuwe manier van baby-dragen geprobeerd. Nienke vind het prima zo, en het is nog makkelijk ook.

Een konijn verliest nooit z'n streken...

Het lijkt erop dat de lente in zicht is! Dat heeft Noekie, ons mannetjeskonijn geweten. Ging het aanvankelijk nog zo rustig en goed tussen Chica en Noekie, sinds een paar dagen is Chica het haasje. Ze wordt continu achterna gezeten door Noekie, omdat hij alleen maar op haar wil rijden. Dat is op zich nog niet zo'n probleem, ware het niet dat hij zich in haar vacht vastbijt. Maar inmiddels is de vacht op, (die ligt in plukjes door de ren) en nu bijt hij zich vast in haar vel. Dat ging mij te ver. Helaas zat er dus niets anders op dan de hele ren te scheiden, zodat ze mekaar nog wel kunnen zien en ruiken, maar dat Chica even rust krijgt.



Wie had dat gedacht van die ouwe Noekie, dit jaar wordt hij 10, en dan zou je toch zeggen dat ie van z'n ouwe dag gaat genieten. Nee hoor...meneer graaft zich momenteel suf om toch maar aan de andere kant van het hek te komen. Dat gaat alleen niet lukken, want ook ik heb al eerder met dit bijltje gehakt, toen Noekie en Nina voor het eerst samen zaten. Toen stond het hek er namelijk ook...



Chica heeft nu wat rust aan haar lijf, en komt eindelijk toe aan het verkennen van haar speelgoed.

Onze nieuwe huisgenoot; Chica!

Afgelopen zaterdag was het zover, we gingen met de hele familie, én Noekie naar de konijnenopvang. Al gauw viel ons oog op Chica, een mooi konijntje met japanner kleuren een korte oortjes. Samen met Noekie werd ze in de ren gezet, alwaar ze nieuwsgierig aan elkaar snuffelden. Het zag er uit dat dit een leuk stelletje kon worden, dus Chica mocht mee naar haar nieuwe huis! Eenmaal thuis moest Noekie natuurlijk wel even aan Chica laten weten hoe de regels waren. Chica was het blijkbaar niet echt eens met deze regels. De plukken haar en de kale rug van Chica waren de volgende ochtend de stille getuigen van een ruwe huwelijksnacht. De dagen erna ging het er een stuk rustiger aan toe, ze eten rustig samen, en hopsen gezellig samen door de ren, zonder al te veel ruzie te maken. Samen liggen hebben we nog niet gezien, maar het is ook nog geen weer geweest om te zonnebaden. Dat wachten we dus nog even af.

Nina, het konijn, is niet meer...

Vandaag hadden we dan de onvermijdelijke afspraak bij de dierenarts. De afgelopen dagen had ik haar niet meer behandeld, omdat het er afgelopen weekend weer slechter uitzag dan voorheen. Het was duidelijk dat haar hele traanbuis kapot was door de ontsteking. Ze zat te knarsetanden, wat een teken van pijn is bij konijnen.
De dierenarts heeft haar laten inslapen.

Ik vond het toch wel moeilijk, je denkt, het is maar een konijn, maar stilletjes blijk je dan toch zoveel om zo'n diertje te geven dat het best even slikken is.
Ik kon het daarom niet over mijn hart verkrijgen om haar achter te laten bij de dierenarts, en heb waardig afscheid van haar genomen. Ze ligt nu begraven op een mooi plekje.

Dappere Nina, Rust in vrede.

Kiloknaller!

Vandaag is Nienke weer gewogen. Ze is sinds haar geboorte een ruime kilo aangekomen! Ze weegt nu 3250 gram schoon aan de haak.

Energieverbruik

Het was te verwachten, het krijgen van een kindje in zo'n koude maand, geeft z'n weerslag op het energieverbruik. Gelukkig gaan we dat helemaal goedmaken met onze zonneboiler...als die eens een keer in bedrijf komt.
Nieuwsgierig naar het zonneboiler project, of onze energie statistieken?
Kijk dan op de nieuwspagina van onze solar website.

Nienke één maand oud.

Vandaag is Nienke een maandje oud. Tijd voor een korte update.
We zijn inmiddels een paar keer bij het consultatieburo geweest om haar gewicht te laten controleren. Conclusie; ze groeit als kool. Ze weegt inmiddels ruim 3 kilo, en dat is toch al wel te zien.
Mevrouw wenst dan ook volle flessen, want aan de borst heeft ze nog steeds niet zo'n trek in. We worden steeds verrast door de hoeveelheden die ze weg weet te werken. Maar met kolven gaat het prima.

Na het drinken is het natuurlijk even brullen, want het is nogal schrikken als je ineens zoveel melk drinkt, en het dan vertikt om te boeren. We hebben van alles al geprobeerd, maar boeren; ho maar. Scheten laten gaat daarom erg goed.

Rond de avond is ze chagrijnig. Vanaf etenstijd tot een uur of 10 slaapt ze slecht of helemaal niet, en wil ze liefst al die uren gewiegd worden. Dat kan natuurlijk niet, dus dan is het brullen. Gelukkig gaat het soms goed, en we hopen dat het steeds vaker goed gaat.

Ze kijkt steeds vaker in de rondte, de oogjes gaan steeds verder open, en we twijfelen nog steeds aan haar haarkleur. Ben je ook nieuwsgierig? Kom maar kijken!

Arm Konijn

Nina, ons zieke konijn, is in alle baby-hectiek niet vergeten. In de afgelopen periode ben ik weer 2 keer bij de dierenarts geweest. Het mocht allemaal niet baten, er kwam een 2e abces bij. We vermoeden dat haar oogje of de traanbuis toch is aangetast, en ik heb niet het idee dat het ooit goed gaat komen. Daar helpt geen operatie of behandeling meer aan denk ik. De enige die er tot nu toe baat bij heeft gehad is de portemonnee van de dierenarts.
Elke avond de wond verzorgen is voor zowel mij als Nina geen pretje.

We gaan daarom waarschijnlijk volgende week het besluit nemen om haar te laten inslapen. Dan kunnen we in elk geval een ander gezond konijn haar plekje in laten nemen. Noekie is namelijk al die tijd alleen geweest in de buitenren, en juist met die vorst is het fijn om lekker tegen elkaar te kunnen kruipen.

Carnaval!

Ik heb mijn pak voor carnaval gevonden! Dit pak lijkt mij wel toepasselijk in elk geval.

Alle hens aan dek!

Gisteren is Nienke thuisgekomen! Helaas had onze afhaalchinees het snode plan opgevat om met ongewassen handen de maaltijd van papa te bereiden en te besmetten, zodat papa slap en misselijk met een buikgriepje op de bank hing. Jos en Marianne zijn daarom de eerste dag bijgesprongen en dat was geweldig. Vandaag is gelukkig alle rommel uit mijn buik en gaat het stukken beter en is het grote zorgen begonnen. De waterkoker draait overuren voor de kruikjes, de kachel stookt het klokje rond, en de wasmachine weet niet waar ie het zoeken moet. Het is een circus wat de klok rond draait. Gelukkig hebben we een goede kraamhulp, dus dat gaat helemaal goedkomen.

Papa!

Dinsdag 30 december 2008 is Nienke geboren! Ze wilde persé nog naar het vuurwerk kijken, dus ze kwam aan de vroege kant, en blijft nog eventjes in het ziekenhuis. Het gaat allemaal verder goed, dus 2009 wordt een nieuw jaar in alle opzichten. Ik heb er zin in!