2 jaar geleden schreef ik er ook al over; de Perseïden. Deze meteorenregen is doorgaans in augustus te zien, maar zal dit jaar spectaculairder zijn dan anders.
In de nacht van 12 op 13 augustus zullen rond 3 uur de meeste meteorieten te zien zijn. Dat wordt lang wakker blijven dus!
De vallende sterrenregen van de Perseïden (ook wel nog de 'Tranen van Laurentius genoemd), die in de nacht van 12 op 13 augustus zijn maximum bereikt, zal spectaculairder zijn dan anders. Bij heldere hemel zouden tussen elf uur 's avonds en vijf uur 's nachts tot honderd meteoren — of ook wel in de volksmond 'vallende sterren' genoemd — te zien zijn per uur. Dit jaar zijn de omstandigheden zeer gunstig aangezien het op 10 augustus nieuwe maan is, en de dagen erna de maan al vroeg ondergaat.
Elk jaar in augustus doorkruist de Aarde de baan van de komeet Swift-Tuttle. Op de baan van deze komeet bevindt zich heel wat achtergelaten gruis en stof. Eenmaal de Aarde deze baan kruist, komt dit stof en gruis met hoge snelheid in de atmosfeer van onze planeet terecht.
Door de hoge wrijvingskrachten in de atmosfeer wordt het stofdeeltje uiteengerukt tot losse moleculen en 'verdampt' het als het ware volledig. De omringende luchtlaag begint te ioniseren door deze wrijvingskrachten, en de uitgestoten energie wordt waargenomen in de vorm van zichtbaar licht. Dit verschijnsel wordt een vallende ster of meteoor genoemd.
Een deeltje ter grootte van een erwt geeft al een bijzonder heldere lichtstreep. Een zeer helder lichtspoor (helderder dan de planeet Venus) wordt ook wel een vuurbol of bolide genoemd.
De Perseïdenactiviteit stijgt geleidelijk van enkele exemplaren per nacht eind juli, tot zelfs honderd per uur rond het maximum in de ochtend van 13 augustus. De radiant (het punt waaruit de meteoren lijken te komen) ligt nabij het sterrenbeeld Perseus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten