Een konijn verliest nooit z'n streken...

Het lijkt erop dat de lente in zicht is! Dat heeft Noekie, ons mannetjeskonijn geweten. Ging het aanvankelijk nog zo rustig en goed tussen Chica en Noekie, sinds een paar dagen is Chica het haasje. Ze wordt continu achterna gezeten door Noekie, omdat hij alleen maar op haar wil rijden. Dat is op zich nog niet zo'n probleem, ware het niet dat hij zich in haar vacht vastbijt. Maar inmiddels is de vacht op, (die ligt in plukjes door de ren) en nu bijt hij zich vast in haar vel. Dat ging mij te ver. Helaas zat er dus niets anders op dan de hele ren te scheiden, zodat ze mekaar nog wel kunnen zien en ruiken, maar dat Chica even rust krijgt.



Wie had dat gedacht van die ouwe Noekie, dit jaar wordt hij 10, en dan zou je toch zeggen dat ie van z'n ouwe dag gaat genieten. Nee hoor...meneer graaft zich momenteel suf om toch maar aan de andere kant van het hek te komen. Dat gaat alleen niet lukken, want ook ik heb al eerder met dit bijltje gehakt, toen Noekie en Nina voor het eerst samen zaten. Toen stond het hek er namelijk ook...



Chica heeft nu wat rust aan haar lijf, en komt eindelijk toe aan het verkennen van haar speelgoed.