Wat dom dat ik daar niet aan gedacht heb! Op marktplaats is alles te koop, zeker in deze crisis.
Al die pijn en moeite die ik heb doorstaan...ik had beter op marktplaats kunnen kijken, daar worden de medailles zo aangeboden. Dan heb je toch wel echt dringend geld nodig. Maar blijkbaar zijn ze gewild, het hoogste bod is al 20 euro.
http://link.marktplaats.nl/268267396
woensdag 29 juli 2009
zaterdag 25 juli 2009
4 Daagse Nijmegen 2009 - Eindbalans
Na gedouched te hebben, en de tape voorzichtig verwijderd te hebben, blijkt na een inspectie de "schade" alleszins mee te vallen. De kleine teentjes hebben het dit jaar iets zwaarder gehad, en hebben flink wat blaren. Maar verder zit er alleen op beide hielen een kleintje, waar ik weinig last van heb gehad. Ook tref ik er op mijn grote teen nog een aan, waar ik niet echt iets van kan herinneren.
Het enige waar ik volgend jaar rekening mee moet houden, is dat ik hypoallergene tape moet laten plakken. Ik blijk allergisch te zijn voor de lijm in de leukoplast, en het jeukt nu behoorlijk...
Her en der zit verder wel wat vocht in de voet, maar het geeft nergens een drukkend gevoel, dus wat betreft blessures en 4daagse kwetsuren mag het wat mij betreft ieder jaar zoals deze keer gaan. Nu nog zorgen dat ik met voldoende slaap de tocht inga, en ik loop echt alle dagen met plezier!
Uiteraard is dat makkelijker gezegd als gedaan, het kost altijd moeite. Het vroege opstaan, en met stramme ledematen toch weer een hele dag lopen, iedere dag wordt het ietsje zwaarder. Maar de drang om het te halen wordt elke dag sterker, en dat is de drijfveer waar ik het steeds op haal. Het grappige is dat je het vrijdagavond al voelt, dat je meer rust hebt genomen. Nog voor het slapengaan is de soepelheid, die de hele week minder werd, alweer aan het terugkomen. Een hele geruststelling. Dat gaat helemaal goedkomen in 2010!
Het enige waar ik volgend jaar rekening mee moet houden, is dat ik hypoallergene tape moet laten plakken. Ik blijk allergisch te zijn voor de lijm in de leukoplast, en het jeukt nu behoorlijk...
Her en der zit verder wel wat vocht in de voet, maar het geeft nergens een drukkend gevoel, dus wat betreft blessures en 4daagse kwetsuren mag het wat mij betreft ieder jaar zoals deze keer gaan. Nu nog zorgen dat ik met voldoende slaap de tocht inga, en ik loop echt alle dagen met plezier!
Uiteraard is dat makkelijker gezegd als gedaan, het kost altijd moeite. Het vroege opstaan, en met stramme ledematen toch weer een hele dag lopen, iedere dag wordt het ietsje zwaarder. Maar de drang om het te halen wordt elke dag sterker, en dat is de drijfveer waar ik het steeds op haal. Het grappige is dat je het vrijdagavond al voelt, dat je meer rust hebt genomen. Nog voor het slapengaan is de soepelheid, die de hele week minder werd, alweer aan het terugkomen. Een hele geruststelling. Dat gaat helemaal goedkomen in 2010!
vrijdag 24 juli 2009
Dag 4 - 4 Daagse Nijmegen 2009
Het wakker worden onder de bomen is altijd spannend, regent het nu wel of niet? De bomen blijven altijd nog lang nadruppelen. Gelukkig was het toch weer droog. Na een lekker ontbijtje met een eitje(!) de medailles opgespeld, want dat mag op de vrijdag. We waren weer iets later aan de start, maar toch weer lekker snel op pad. De route was, zoals bekend, weinig boeiend, tot we Nijmegen weer uitliepen.
Eerste rustpost, nog net in Nijmegen.
Niet lang daarna werden we ons bewust van het feit dat we toch echt richting de intocht liepen. We kwamen namelijk 2 studenten tegen die stevig stappend met teenslippers en badjas, hun 4daagse wilden afsluiten. Ik hoop maar dat ze een paar reserve slippers bij hadden. Richting Grave hebben we een paar kilometers in de buurt gelopen, en ik moet zeggen, qua tempo was er niets op aan te merken.
Frank liep zowieso in een stevig tempo. Ik vermoed dat dat kwam omdat Els op de rustpost in Grave zat. Paul liep voor de verandering ook met ons mee. Dus was het voor mij even doorbijten, want ik ben nooit zo'n snelle wandelaar. Gelukkig wist Paul ervoor te zorgen dat ik zonder te stoppen bij de brug bij Grave terecht kwam. Vandaaruit was het nog maar een klein stukje naar de rustpost, die dit keer iets dichter bij het centrum van Grave zat.
Brug bij Grave
De route richting Beers is voor mij vaak het zwaarste stuk van de 4e dag geweest. Dat leek het dit keer ook te worden, maar ik kreeg hulp uit onverwachtte hoek. Een Zweedse militair sprak me aan over mijn Geocaching Badge op mijn rugzak, en we raakten een paar kilometer aan de praat. We waren toen al een aardig eindje op weg, en het Lalala boekje van de brandweer Beuningen hielp mij het laatste stukje naar Beers. Daar zat Inge met Nienke op mij te wachten!
Eenmaal op de rustpost gekomen kwamen we Annie en Theo natuurlijk weer tegen, en Theo was dus ook erg verheugd om Nienke te zien.
Nadat we afscheid genomen hadden, werd het tijd om de klus te klaren. Het stuk naar Cuijk is nooit zo'n zware route, en we zaten dan ook al weer snel bij de pontonbrug. De route in Cuijk is nooit veel veranderd, maar de maaskade begint al aardig op de waalkade te lijken. Er stond een flink podium waar je recht op af liep.
Dat was leuk opgezet. De brug was dit keer goed schoongehouden van fietsen, tuinmeubilair, dus eindelijk kon ik weer eens op het niet-geribbelde gedeelte lopen. Heerlijk!
Nadat we de brug, en Mook achter ons gelaten hadden, waren we dan eindelijk op de rijksweg, op naar de st. Anna. In Malden nog een korte rust gehouden, waar Jos en Marianne ook op ons stonden te wachten, en we de eerste gladiolen in ontvangst konden nemen.
Zoals het weerbericht al aangaf, begon de lucht toch steeds meer te betrekken. Tegen de tijd dat we op de verzamelpost waren aangeland, brak de hemel open, en kwam de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig dus precies toen wij droog zaten. Annie en Theo waren helaas doorgewandeld.
Wij konden lekker droog weer verder, al hadden we tijdens de intocht nog wel één korte bui. Onderweg kwamen we de PWC stand van Frank zijn werk tegen, alwaar het eerste biertje ons tegemoet kwam.
We finishten op ons gemakkie om half 6.
Gehaald! De 13 is binnen! Het dan altijd wel weer jammer dat je er alleen zo'n lullig speldje voor krijgt. En dat gaat door tot de 25ste...
Enfin, met zijn allen het behalen van de streep gevierd op de wedren. Het was dit keer droog, iedereen voelde zich goed, dus het was een fijn feestje. Wel oppassen met het bier, na zo'n dagje wandelen telt ieder biertje voor 2. Na drie biertjes (inmiddels dus eigenlijk al 8) richting de camping gegaan, en ons buikje gevuld. Hierna toch weer in de regen de tent opgeruimd en ingeladen, waarmee het feest voor 2009 alweer ten einde was.
Niet lang daarna werden we ons bewust van het feit dat we toch echt richting de intocht liepen. We kwamen namelijk 2 studenten tegen die stevig stappend met teenslippers en badjas, hun 4daagse wilden afsluiten. Ik hoop maar dat ze een paar reserve slippers bij hadden. Richting Grave hebben we een paar kilometers in de buurt gelopen, en ik moet zeggen, qua tempo was er niets op aan te merken.
Frank liep zowieso in een stevig tempo. Ik vermoed dat dat kwam omdat Els op de rustpost in Grave zat. Paul liep voor de verandering ook met ons mee. Dus was het voor mij even doorbijten, want ik ben nooit zo'n snelle wandelaar. Gelukkig wist Paul ervoor te zorgen dat ik zonder te stoppen bij de brug bij Grave terecht kwam. Vandaaruit was het nog maar een klein stukje naar de rustpost, die dit keer iets dichter bij het centrum van Grave zat.
De route richting Beers is voor mij vaak het zwaarste stuk van de 4e dag geweest. Dat leek het dit keer ook te worden, maar ik kreeg hulp uit onverwachtte hoek. Een Zweedse militair sprak me aan over mijn Geocaching Badge op mijn rugzak, en we raakten een paar kilometer aan de praat. We waren toen al een aardig eindje op weg, en het Lalala boekje van de brandweer Beuningen hielp mij het laatste stukje naar Beers. Daar zat Inge met Nienke op mij te wachten!
Eenmaal op de rustpost gekomen kwamen we Annie en Theo natuurlijk weer tegen, en Theo was dus ook erg verheugd om Nienke te zien.
Nadat we afscheid genomen hadden, werd het tijd om de klus te klaren. Het stuk naar Cuijk is nooit zo'n zware route, en we zaten dan ook al weer snel bij de pontonbrug. De route in Cuijk is nooit veel veranderd, maar de maaskade begint al aardig op de waalkade te lijken. Er stond een flink podium waar je recht op af liep.
Dat was leuk opgezet. De brug was dit keer goed schoongehouden van fietsen, tuinmeubilair, dus eindelijk kon ik weer eens op het niet-geribbelde gedeelte lopen. Heerlijk!
Nadat we de brug, en Mook achter ons gelaten hadden, waren we dan eindelijk op de rijksweg, op naar de st. Anna. In Malden nog een korte rust gehouden, waar Jos en Marianne ook op ons stonden te wachten, en we de eerste gladiolen in ontvangst konden nemen.
Zoals het weerbericht al aangaf, begon de lucht toch steeds meer te betrekken. Tegen de tijd dat we op de verzamelpost waren aangeland, brak de hemel open, en kwam de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig dus precies toen wij droog zaten. Annie en Theo waren helaas doorgewandeld.
Wij konden lekker droog weer verder, al hadden we tijdens de intocht nog wel één korte bui. Onderweg kwamen we de PWC stand van Frank zijn werk tegen, alwaar het eerste biertje ons tegemoet kwam.
We finishten op ons gemakkie om half 6.
Gehaald! De 13 is binnen! Het dan altijd wel weer jammer dat je er alleen zo'n lullig speldje voor krijgt. En dat gaat door tot de 25ste...
Enfin, met zijn allen het behalen van de streep gevierd op de wedren. Het was dit keer droog, iedereen voelde zich goed, dus het was een fijn feestje. Wel oppassen met het bier, na zo'n dagje wandelen telt ieder biertje voor 2. Na drie biertjes (inmiddels dus eigenlijk al 8) richting de camping gegaan, en ons buikje gevuld. Hierna toch weer in de regen de tent opgeruimd en ingeladen, waarmee het feest voor 2009 alweer ten einde was.
donderdag 23 juli 2009
Dag 3 - 4Daagse Nijmegen 2009
Het was vannacht warm. Redelijk liggen woelen, maar verder lekker geslapen. Nadat we ons ontbijtje naar binnen gepropt hadden, en een enorm lunchpakket hadden ingeladen, konden we op pad. Deze keer iets later als normaal, maar we kwamen aan bij de start om 4:10 en 5 minuten later zaten we al op de route. Dat viel dus reuze mee. Het ging vandaag erg lekker. De temperatuur was beter, de stemming zat er goed in, en geen slaap te bekennen. Nu was het overigens wel zo dat we een "zwartloper" bij ons hadden. Carlijn liep een dagje mee, en die was helemaal fris en fruitig. En dan laat je je natuurlijk niet kennen :)
Onderweg natuurlijk Giel Beelen nog tegengekomen, diep weggekropen achter zijn muziek spullen.
De lus via Ottersum was saai, maar bovenal erg nat. Het begon hier flink te regenen. Gelukkig bewees hier mijn poncho en regenbroek goede diensten, al begon het na een poosje door lekkage en zweet toch wel klam te worden. Maar dat mocht de pret niet drukken. We baalden er vooral van dat we ons liedboekje niet tevoorschijn konden halen, en dus op een beperkt aantal liedjes waren aangewezen. Gelukkig kwam ook aan deze lus een eind, en eenmaal aangekomen in Groesbeek begon zelfs de zon te schijnen. Zodoende alle regenkleding snel weggestopt, en gelukkig bleef het ook droog. Mijn telefoon vond het overigens wat minder, maar inmiddels lijkt ie wel weer hersteld.
Stukje 7 heuvelenweg.
De finish kwam hierna spoedig in zicht, we waren om 4 uur binnen. Terugfietsend richting het kampterrein kwamen we nog veel lopers tegen, de route liep namelijk langs ons terrein. Het was overigens jaren geleden dat ik dat hem meegemaakt, meestal waren we de derde dag pas laat (16:45 of zo) binnen, omdat het met mij of een van de medewandelaars wat minder ging. Van de Cornelis Lely groep is Pascal vandaag helaas uitgevallen in Milsbeek. Hij had veel pijn in zijn scheenbeen.
Op het terrein aangekomen, na een welkome douche de voeten geinspecteerd. De tape op mijn rechtervoet heeft het zwaar gehad met de regen en de natte voet, maar dat was eigenlijk alles wat er te melden valt. Toen het zaakje weer ingepakt was, kon ik weer gaan. Inmiddels staan de schoenen te drogen met wat kranten erin, en mijn spullen liggen alweer klaar.
Klaar voor de intocht. Klaar om er weer een einde aan te maken voor 2009. Het blijft ongelofelijk hoe snel zo'n week voorbij kan gaan. Ik zou bijna zeggen, duurde het maar langer. Maar daar zijn mijn voeten het niet mee eens.
Daarom ga ik dus maar weer snel slapen, want eigenlijk is het alweer veel te laat.
Onderweg natuurlijk Giel Beelen nog tegengekomen, diep weggekropen achter zijn muziek spullen.
De lus via Ottersum was saai, maar bovenal erg nat. Het begon hier flink te regenen. Gelukkig bewees hier mijn poncho en regenbroek goede diensten, al begon het na een poosje door lekkage en zweet toch wel klam te worden. Maar dat mocht de pret niet drukken. We baalden er vooral van dat we ons liedboekje niet tevoorschijn konden halen, en dus op een beperkt aantal liedjes waren aangewezen. Gelukkig kwam ook aan deze lus een eind, en eenmaal aangekomen in Groesbeek begon zelfs de zon te schijnen. Zodoende alle regenkleding snel weggestopt, en gelukkig bleef het ook droog. Mijn telefoon vond het overigens wat minder, maar inmiddels lijkt ie wel weer hersteld.
Stukje 7 heuvelenweg.
De finish kwam hierna spoedig in zicht, we waren om 4 uur binnen. Terugfietsend richting het kampterrein kwamen we nog veel lopers tegen, de route liep namelijk langs ons terrein. Het was overigens jaren geleden dat ik dat hem meegemaakt, meestal waren we de derde dag pas laat (16:45 of zo) binnen, omdat het met mij of een van de medewandelaars wat minder ging. Van de Cornelis Lely groep is Pascal vandaag helaas uitgevallen in Milsbeek. Hij had veel pijn in zijn scheenbeen.
Op het terrein aangekomen, na een welkome douche de voeten geinspecteerd. De tape op mijn rechtervoet heeft het zwaar gehad met de regen en de natte voet, maar dat was eigenlijk alles wat er te melden valt. Toen het zaakje weer ingepakt was, kon ik weer gaan. Inmiddels staan de schoenen te drogen met wat kranten erin, en mijn spullen liggen alweer klaar.
Klaar voor de intocht. Klaar om er weer een einde aan te maken voor 2009. Het blijft ongelofelijk hoe snel zo'n week voorbij kan gaan. Ik zou bijna zeggen, duurde het maar langer. Maar daar zijn mijn voeten het niet mee eens.
Daarom ga ik dus maar weer snel slapen, want eigenlijk is het alweer veel te laat.
woensdag 22 juli 2009
Dag 2 - 4Daagse Nijmegen 2009
Zo, het zit er weer op. Het wakker worden is niet echt gelukt vandaag, rond 12 uur liep ik nog te sufkoppen. Dat was vandaag tevens mijn grootste vijand, op deze, voor mij, saaie dag. Ik heb toch de hele dag op mijn nieuwe inlegzooltjes gelopen. Met succes, want de knieën en enkels functioneren nog steeds probleemloos.
Het weer was wel weer drukkend warm en benauwd, zij het ietsje minder dan gisteren. We hebben een heel klein spatje regen gehad, rond 6 uur, maar dat was het verder eigenlijk wel.
Onderweg kwamen we ook Annie en Theo weer tegen, die heerlijk aan het wandelen waren. Dat ging duidelijk soepeler als bij mij. Al kan ik dat natuurlijk op de 50km gooien... :) We liepen in elk geval gezamenlijk binnen, en dat was heel gezellig.
Een leuke verrassing was de route in Beuningen, die dit jaar iets korter was. Hierdoor konden we een voor ons nette tijd neerzetten voor de 2e dag. Om 4 uur waren we binnen.
Inmiddels blijkt ook wel dat de volgsite niet zo nauwkeurig is, de gemeldde finishtijd daar is 3 uur, en dat klopt natuurlijk niet. Maar ach, dat nemen we voor lief.
Eenmaal op de camping de "schade" aanschouwd aan de voeten. De blaren op de kleine teentjes zijn weer volgelopen, en op mijn beide hielen had ik 2 kleintjes. Al met al een hele nette score, het is al eens erger geweest. Na het douchen werden deze snel vakkundig behandeld.
Vandaag kwam Inge met Nienke op visite, dus dat was erg goed voor het gemoed. Ik begin haar toch al wel erg te missen. Gelukkig was dat wederzijds.
Ook heb ik nu mijn eigen kussen weer terug, en hoef ik geen handdoeken meer te lenen. Ook prettig.
Morgen de 7 heuvelen. Een mooie route, die, als je geen fysiek ongemak hebt eigenlijk gewoon een leuke gezellige route is. Ik ga hem dan ook met vertrouwen tegemoet.
Een leuk feitje is dat ik morgen weer een oude traditie mag vieren. Sinds jaar en dag vieren we een "appelkoeken feestje" als een rond aantal 4daagse kilometers bereikt wordt. (Alle gelopen 4daagse kilometers opgeteld).
Morgen aan het einde van de dag bereik ik de 2500ste 4daagse kilometer! Reden voor een rondje dus. (Appelkoeken is alleen gebruikelijk als dit feit zich onderweg voordoet.)
Ik ga nu snel slapen, eens zien of ik morgen wat beter wakker kan blijven. En wellicht onderweg nog eens een berichtje plaatsen of zo...
Welterusten.
Het weer was wel weer drukkend warm en benauwd, zij het ietsje minder dan gisteren. We hebben een heel klein spatje regen gehad, rond 6 uur, maar dat was het verder eigenlijk wel.
Onderweg kwamen we ook Annie en Theo weer tegen, die heerlijk aan het wandelen waren. Dat ging duidelijk soepeler als bij mij. Al kan ik dat natuurlijk op de 50km gooien... :) We liepen in elk geval gezamenlijk binnen, en dat was heel gezellig.
Een leuke verrassing was de route in Beuningen, die dit jaar iets korter was. Hierdoor konden we een voor ons nette tijd neerzetten voor de 2e dag. Om 4 uur waren we binnen.
Inmiddels blijkt ook wel dat de volgsite niet zo nauwkeurig is, de gemeldde finishtijd daar is 3 uur, en dat klopt natuurlijk niet. Maar ach, dat nemen we voor lief.
Eenmaal op de camping de "schade" aanschouwd aan de voeten. De blaren op de kleine teentjes zijn weer volgelopen, en op mijn beide hielen had ik 2 kleintjes. Al met al een hele nette score, het is al eens erger geweest. Na het douchen werden deze snel vakkundig behandeld.
Vandaag kwam Inge met Nienke op visite, dus dat was erg goed voor het gemoed. Ik begin haar toch al wel erg te missen. Gelukkig was dat wederzijds.
Ook heb ik nu mijn eigen kussen weer terug, en hoef ik geen handdoeken meer te lenen. Ook prettig.
Morgen de 7 heuvelen. Een mooie route, die, als je geen fysiek ongemak hebt eigenlijk gewoon een leuke gezellige route is. Ik ga hem dan ook met vertrouwen tegemoet.
Een leuk feitje is dat ik morgen weer een oude traditie mag vieren. Sinds jaar en dag vieren we een "appelkoeken feestje" als een rond aantal 4daagse kilometers bereikt wordt. (Alle gelopen 4daagse kilometers opgeteld).
Morgen aan het einde van de dag bereik ik de 2500ste 4daagse kilometer! Reden voor een rondje dus. (Appelkoeken is alleen gebruikelijk als dit feit zich onderweg voordoet.)
Ik ga nu snel slapen, eens zien of ik morgen wat beter wakker kan blijven. En wellicht onderweg nog eens een berichtje plaatsen of zo...
Welterusten.
Heerlijk geslapen.
Lekker geslapen vannacht. We staan nu wakker te worden aan de start, en dan mogen we, op weg naar Wijchen.
dinsdag 21 juli 2009
Dag 1 - 4Daagse Nijmegen 2009
Vannacht is er van slapen niet meer zoveel gekomen. Tegen de tijd dat het echt stil was, en ik bijna in slaap viel, ging de wekker alweer. Om 2:45 dus. Het ontbijt was uiteraard weer een kwestie van "Tegen heug en meug", maar de koffie was lekker. Na een lunchpakketje te hebben samengesteld, kon ik dus weldra richting de start. Het was er gezellig druk, maar om 4:10 konden we al starten. Tegen de tijd dat het licht begon te worden, kwam onze eerste rustpost alweer in zicht, dus het ging best goed.
Rond kwart over 7 kreeg ik te horen dat er nog een of ander bevestigingsbericht verstuurd moest worden voor de "volgservice" (http://www.de4daagselive.nl/50a547), en daarna werkte alles naar behoren. Gevolg was wel dat ik volgens die site om 7:22 gestart was, en met een slordige 7km/h gelopen zou hebben.
Een kleine tegenslag hadden we in Huissen. De organisatie had het plan opgevat om de barcodekaarten te scannen ipv de knipjes te zetten. Gevolg was een enorme file, en gefrustreerde wandelaars.
Je zou toch verwachten dat de 4daagse organisatie inmiddels een aardige inschatting kan maken over de benodigde capaciteit. Gelukkig leerden ze snel, bij de volgende controles werd er gewoon geknipt.
De dag verliep verder erg broeierig, warm en zonnig. Geen prettig wandelweer dus. Gelukkig waren we al een heel eind toen het echt onaangenaam begon te worden.
Lichamelijk gaat het goed, mijn nieuwe podotherapeutische inlegzooltjes hebben ervoor gezorgd dat ik geen enkele spier/band/knieklacht heb. Een nadeel is wel dat door de gewijzigde stand van mijn voeten, enkele fikse blaren op mijn kleine teentjes zijn ontstaan. Inmiddels zijn die keurig behandeld en ingetaped, dus ik ga met goede moed dag 2 tegemoet. Helaas is het weer wederom niet om naar huis te schrijven, dus we gaan er maar het beste van maken.
Tot morgen!
Rond kwart over 7 kreeg ik te horen dat er nog een of ander bevestigingsbericht verstuurd moest worden voor de "volgservice" (http://www.de4daagselive.nl/50a547), en daarna werkte alles naar behoren. Gevolg was wel dat ik volgens die site om 7:22 gestart was, en met een slordige 7km/h gelopen zou hebben.
Een kleine tegenslag hadden we in Huissen. De organisatie had het plan opgevat om de barcodekaarten te scannen ipv de knipjes te zetten. Gevolg was een enorme file, en gefrustreerde wandelaars.
Je zou toch verwachten dat de 4daagse organisatie inmiddels een aardige inschatting kan maken over de benodigde capaciteit. Gelukkig leerden ze snel, bij de volgende controles werd er gewoon geknipt.
De dag verliep verder erg broeierig, warm en zonnig. Geen prettig wandelweer dus. Gelukkig waren we al een heel eind toen het echt onaangenaam begon te worden.
Lichamelijk gaat het goed, mijn nieuwe podotherapeutische inlegzooltjes hebben ervoor gezorgd dat ik geen enkele spier/band/knieklacht heb. Een nadeel is wel dat door de gewijzigde stand van mijn voeten, enkele fikse blaren op mijn kleine teentjes zijn ontstaan. Inmiddels zijn die keurig behandeld en ingetaped, dus ik ga met goede moed dag 2 tegemoet. Helaas is het weer wederom niet om naar huis te schrijven, dus we gaan er maar het beste van maken.
Tot morgen!
maandag 20 juli 2009
Ik kan niet slapen...
De eerste nacht is er één van wakker liggen. Ik lig net in mijn tentje, en
ik voel nu al dat ik even iets anders moet doen. Met de techniek van
tegenwoordig kan ik zelfs vanuit mijn tent een berichtje posten.
ik voel nu al dat ik even iets anders moet doen. Met de techniek van
tegenwoordig kan ik zelfs vanuit mijn tent een berichtje posten.
Het begint alweer goed dit jaar, ik ben in elk geval mijn handdoeken en
m'n eigen kussen vergeten. Dat kussen kan ik wel missen, maar die
handdoeken....dat wordt morgen toch even stinkend de Hema binnensneaken
aan het einde van dag 1. Want om met een theedoek of T-shirt af te
drogen...nou nee.
Iedereen op het terrein klinkt in elk geval lekker zenuwachtig, en er zijn
toch weel 40km lopers die geen idee hebben wat 50km inhoudt. Toen ik
zojuist mijn wektijd van 2:45 doorgaf, vielen er achter mij een paar
monden open van verbazing.
Als ik zo eens naar de klok kijk, dan lijkt het me toch een goed moment om
af te sluiten, en te zorgen dat ik toch de slaap te pakken ga krijgen.
En dan zien we morgen wel...of zal ik maar "straks" zeggen...?
donderdag 16 juli 2009
Mijn 4daagse helden!
Het uitlopen van de 4daagse is voor mij elk jaar een hele uitdaging, gelukkig komt het ieder jaar goed. Een groot deel van dit succes is echter te danken aan de vrijwilligers van het scouting 4 daagsekamp. Ik wordt 's nachts keurig uit mijn bedje gehaald, het eten is verzorgd, er zijn rustposten onderweg, de EHBO is paraat, kortom, alleen het lopen hoef ik zelf te doen die week. Daarom vond ik dat het team eens een keer in het zonnetje gezet mocht worden, en heb ik ze voorgedragen als helden van de 4daagse.
Zie www.4daagsehelden.nl
Zie www.4daagsehelden.nl
woensdag 15 juli 2009
Foto's bruiloft
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, bijna 3 jaar ben ik er mee bezig geweest...maar eindelijk is het dan zover! Er staan foto's van onze bruiloft online! Neem snel een kijkje op mijn hyves pagina.
En nu de DVD nog even afwerken...
En nu de DVD nog even afwerken...
zondag 12 juli 2009
Een nieuwe look!
Op het eerste gezicht is er weinig veranderd, maar dat is slechts schijn. De hele opzet van de site is vernieuwd en verbeterd, waardoor er een hoop nieuwe mogelijkheden voor mij zijn bijgekomen. De google advertenties (die ik er zelf op heb geplaatst omdat het geld oplevert) staan nu netjes in een eigen balk, en de rechter balk bevat wat mooiere functies.
De volgende stap is om een hele nieuwe layout erop te gaan zetten. Die heb ik nog niet gevonden, dus de basis blijft nog even hetzelfde. Zodra ik wat leukers tegenkom, dan kan het zomaar zijn dat alles er nieuw uitziet hier.
Als er dingen niet werken hoor ik het graag! Laat een berichtje achter of stuur mij een email.
De volgende stap is om een hele nieuwe layout erop te gaan zetten. Die heb ik nog niet gevonden, dus de basis blijft nog even hetzelfde. Zodra ik wat leukers tegenkom, dan kan het zomaar zijn dat alles er nieuw uitziet hier.
Als er dingen niet werken hoor ik het graag! Laat een berichtje achter of stuur mij een email.
donderdag 2 juli 2009
4 Daagse 2009
Nog 3 weken en dan is het weer zover! De 4 daagse van 2009 gaat van start! De training bestond dit jaar uit stukjes van ca 20km. Langer lopen vond ik niet zo gezellig voor Nienke, want die lag meestal in de kinderwagen. Maar andere jaren gaf dat ook niet echt problemen, dus als alles een beetje meezit, kan ik dit jaar voor de 13e keer het vierdaagse kruis gaan opspelden!
Ook dit jaar zal ik proberen om dagelijks een berichtje op mijn blog te plaatsen. Verder heb ik me dit jaar ingeschreven voor de volg-service!
Je kan via deze webpagina zien waar ik ben tijdens de tocht. Hou deze dus in de gaten!
http://www.de4daagselive.nl/50A547
Ook dit jaar zal ik proberen om dagelijks een berichtje op mijn blog te plaatsen. Verder heb ik me dit jaar ingeschreven voor de volg-service!
Je kan via deze webpagina zien waar ik ben tijdens de tocht. Hou deze dus in de gaten!
http://www.de4daagselive.nl/50A547