De 2e kilo

Nienke is weer een kilo zwaarder geworden. Ze weegt nu ruim 4 kilo. En ze lacht af en toe! Volgens mij doen we het dus wel goed :)

Hoe draag je een baby

Vandaag eens een nieuwe manier van baby-dragen geprobeerd. Nienke vind het prima zo, en het is nog makkelijk ook.

Een konijn verliest nooit z'n streken...

Het lijkt erop dat de lente in zicht is! Dat heeft Noekie, ons mannetjeskonijn geweten. Ging het aanvankelijk nog zo rustig en goed tussen Chica en Noekie, sinds een paar dagen is Chica het haasje. Ze wordt continu achterna gezeten door Noekie, omdat hij alleen maar op haar wil rijden. Dat is op zich nog niet zo'n probleem, ware het niet dat hij zich in haar vacht vastbijt. Maar inmiddels is de vacht op, (die ligt in plukjes door de ren) en nu bijt hij zich vast in haar vel. Dat ging mij te ver. Helaas zat er dus niets anders op dan de hele ren te scheiden, zodat ze mekaar nog wel kunnen zien en ruiken, maar dat Chica even rust krijgt.



Wie had dat gedacht van die ouwe Noekie, dit jaar wordt hij 10, en dan zou je toch zeggen dat ie van z'n ouwe dag gaat genieten. Nee hoor...meneer graaft zich momenteel suf om toch maar aan de andere kant van het hek te komen. Dat gaat alleen niet lukken, want ook ik heb al eerder met dit bijltje gehakt, toen Noekie en Nina voor het eerst samen zaten. Toen stond het hek er namelijk ook...



Chica heeft nu wat rust aan haar lijf, en komt eindelijk toe aan het verkennen van haar speelgoed.

Onze nieuwe huisgenoot; Chica!

Afgelopen zaterdag was het zover, we gingen met de hele familie, én Noekie naar de konijnenopvang. Al gauw viel ons oog op Chica, een mooi konijntje met japanner kleuren een korte oortjes. Samen met Noekie werd ze in de ren gezet, alwaar ze nieuwsgierig aan elkaar snuffelden. Het zag er uit dat dit een leuk stelletje kon worden, dus Chica mocht mee naar haar nieuwe huis! Eenmaal thuis moest Noekie natuurlijk wel even aan Chica laten weten hoe de regels waren. Chica was het blijkbaar niet echt eens met deze regels. De plukken haar en de kale rug van Chica waren de volgende ochtend de stille getuigen van een ruwe huwelijksnacht. De dagen erna ging het er een stuk rustiger aan toe, ze eten rustig samen, en hopsen gezellig samen door de ren, zonder al te veel ruzie te maken. Samen liggen hebben we nog niet gezien, maar het is ook nog geen weer geweest om te zonnebaden. Dat wachten we dus nog even af.

Nina, het konijn, is niet meer...

Vandaag hadden we dan de onvermijdelijke afspraak bij de dierenarts. De afgelopen dagen had ik haar niet meer behandeld, omdat het er afgelopen weekend weer slechter uitzag dan voorheen. Het was duidelijk dat haar hele traanbuis kapot was door de ontsteking. Ze zat te knarsetanden, wat een teken van pijn is bij konijnen.
De dierenarts heeft haar laten inslapen.

Ik vond het toch wel moeilijk, je denkt, het is maar een konijn, maar stilletjes blijk je dan toch zoveel om zo'n diertje te geven dat het best even slikken is.
Ik kon het daarom niet over mijn hart verkrijgen om haar achter te laten bij de dierenarts, en heb waardig afscheid van haar genomen. Ze ligt nu begraven op een mooi plekje.

Dappere Nina, Rust in vrede.

Kiloknaller!

Vandaag is Nienke weer gewogen. Ze is sinds haar geboorte een ruime kilo aangekomen! Ze weegt nu 3250 gram schoon aan de haak.